[1]
Zijn grondslag, Zijn onwrikb're vastigheden
heeft God gelegd op bergen, Hem gewijd!
De Heer, die Zich in Sions heil verblijdt,
bemint het meer dan alle Jakobs steden.
[2]
Men spreekt van U zeer herelijke dingen,
o, schone stad van Isr'els Opperheer!
'k Zie Rahab, ik zie Babel, tot Uw eer
hij hen geteld, die mijne grootheid zingen.
[3]
De Filistijn, de Tyriër, de Moren
zijn binnen u, o Godstad, voortgebracht;
van Zion zal het blijde nageslacht
haast zeggen: "Deez' en die is daar geboren."
[4]
God zal hen Zelf bevestigen en schragen
en op zijn rol daar Hij de volken schrijft,
hen tellen als in lsr'el ingelijfd
en doen de naam van Zions kind'ren dragen.
[5]
Dan wordt mijn naam met lofgejuich geprezen;
dan zullen daar de blijde zangers staan,
de speelliên op de harp en cimbel slaan
en binnen U al mijn fonteinen wezen. |
|