[1]
'k Rust in mijns Heilands armen,
veilig en vrij van smart;
vol van het teerst erbarmen
drukt Hij mij aan Zijn hart.
Zo klinkt het lied der zaal'gen,
juub'lend van vreugd en vreê,
lief'lijk uit Zions zalen
over de levenszee.
'k Rust in mijns Heilands armen,
veilig en vrij van smart;
vol van het teerst erbarmen
drukt Hij mij aan Zijn hart.
[2]
'k Rust in mijns Heilands armen,
veilig bij Hem, mijn Borg,
boven 't gewoel der wereld,
en all' ellende en zorg;
vrij van de zond' en twijfel,
vrij van des satans macht,
vrij ook van alle lijden,
hier heerst geen zond' en nacht.
'k Rust in mijns Heilands armen,
veilig bij Hem, mijn Borg,
boven 't gewoel der wereld,
en all' ellende en zorg
[3]
Hij is mijn een'ge toevlucht,
Die voor mij stierf aan 't kruis.
Hij leidt mij door dit leven
veilig naar 't Vaderhuis.
'k Zal eeuwig met Hem wezen,
daar, waar niets meer ons stoort.
En in die zaal'ge oorden
zing ik dan eeuwig voort.
Hij is mijn een'ge toevlucht,
Die voor mij stierf aan 't kruis.
Hij leidt mij door dit leven
veilig naar 't Vaderhuis. |
|