[1]
Blijf bij mij, Heer,
want d' avond is nabij.
De dag verduistert, Here, blijf bij mij!
Als and're hulp m' ontbreekt, 't geluk m' ontvliedt,
der hulpelozen Hulp, verlaat mij niet!
[2]
'k Heb U altijd van node, dag en nacht,
slechts uw genâ verwint des bozen macht.
Wie kan als Gij mijn gids en sterkte zijn?
Blijf bij mij, Heer, in nacht en
zonneschijn!
[3]
Houd hoog uw kruis voor mijn
verdonk'rend oog,
licht in de schemer, leid mij naar
omhoog!
De morgen daagt, de schaduw gaat
voorbij:
in dood en leven, Heer, blijf mij nabij! |
|