[1]
Daar komt een schip geladen
tot aan het hoogste boord,
draagt Gods Zoon vol genade,
des Vaders eeuwig Woord.
[2]
Hoe 't schip het water kliefde!
het bergt een kostb're last;
het zeil, dat is de liefde,
de heil'ge Geest de mast.
[3]
Het anker valt ter rede,
nu is het schip aan land.
Het Woord is vlees geworden,
Gods Zoon reikt ons de hand.
[4]
Te Bethlehem geboren
als kindje in een stal,
geeft zich voor ons verloren
de Heiland van 't heelal.
[5]
En wie in groot verblijden
dit kindje kussen wil,
moet vooraf met Hem lijden
zijn kruis, om zijnentwil,
[6]
en daarna met Hem sterven,
om geest'lijk op te staan
en 't leven te verwerven,
gelijk Hij heeft gedaan. |
|