[1]
God enkel licht,
voor wiens gezicht
niets zuiver wordt bevonden,
ziet ons bevlekt,
met schuld bedekt,
misvormd door duizend zonden.
[2]
Der sterren pracht
is bij Hem nacht,
hoe hel zij schitt'ren mogen,
en wij, belaan
met euveldaan,
wat zijn wij in zijn ogen?
[3]
Heer, waar dan heen?
Tot U alleen!
Gij zult ons niet verstoten.
Uw eigen Zoon
heeft tot uw troon
de weg ons weer ontsloten.
[4]
Ja, amen, ja,
op Golgotha
stierf Hij voor onze zonden,
en door zijn bloed
wordt ons gemoed
gereinigd van de zonden.
[5]
Wil, U ter eer,
steeds meer en meer
't geloof in ons versterken,
dan zullen wij,
gereed en blij,
uit liefde 't goede werken. |
|