Hij is door elk beroofd, den nabuur tot een smaad.
Gij hebt de rechterhand verhoogd van die hem haat;
Gij deedt den vijand in zijn rampspoed zich verblijden;
Zijn zwaard ligt om, 't is stomp, en nutteloos in 't
strijden;
Gij doet hem, vol van schrik, van 't bloedig slagveld
vluchten
En onder 's vijands juk, van U verlaten, zuchten. |
|