[1]
't Jaar heeft haast
zijn loop volbracht;
't afscheid klinkt ons tegen,
en een nieuwe tijdkring wacht
met ellend' of zegen?
Niet geklaagd, niet gevraagd
om de dag van morgen!
't Antwoord blijft verborgen.
[2]
Mag het duistere verschiet
zoveel zorgen baren?
Dat uw God u nooit verliet,
hebt u toch ervaren.
Heft het oog naar omhoog;
daar is Hij gezeten,
die 't alleen kan weten.
[3]
Hoopt op God! U hebt zijn trouw
altijd weer ervaren,
ook in dagen vol van rouw,
ook in bange jaren.
Ja, Hij gaf steun en staf,
voeding, kracht en zegen
op uw pelgrimswegen.
[4]
Werpt uw zorgen dan op God.
Hij ziet uit de hoge.
Richt op Hem in 't droevigst lot
toch gelovig d' ogen.
't Al vergaat - God bestaat.
Dag en jaar en leven
zijn van Hem gegeven. |
|