[1]
O, wat schaam ik mij met smarte
bij 't herdenken van de tijd,
toen mijn trots, weerspannig harte
aan de wereld was gewijd.
Zij was alles, Jezus niets.
Zij was alles, Jezus niets.
[2]
Maar Zijn liefde wou mij vinden,
toonde mij mijn zondig hart;
tevens, hoe Hij mij beminde.
'k Kreeg daarover bitt're smart.
Ik werd minder, Jezus wies. (bis)
[3]
Eind'lijk viel ik aan Zijn voeten,
'k gaf mij in 't geloof aan Hem.
'k Kon Hem als Zijn kind begroeten,
'k werd gehoorzaam aan Zijn stem.
Steeds werd Jezus meer in mij. (bis)
[4]
Daag'lijks liet 'k mij door Hem leren,
onderrichten door Zijn Woord,
't vlees te doden, Hem te eren,
Hem te dienen, zo 't behoort.
Halleluja! 'k Ben nu vrij,
Jezus leeft nu gans in mij.