(10612) Psalm 106:12
Toen straft', aan 't eind van zijn geduld
Vorige pagina
Toen straft', aan 't eind van zijn geduld,
de Heer hun mateloze schuld.
Hij hief zijn hand om te verderven.
Hij zwoer hun dood in de woestijn,
en dat hun kind'ren zouden zwerven
en balling in den vreemde zijn.